برندون سالیوان ( میشائیل فاسبندر ) کارمند جوانی است که زندگی مرفه و بدون دغدغه ایی را سپری می کند. او در طول روز مثل بقیه انسانهای اطرافش به سر کار می رود و چرخه اقتصاد را می چرخاند. اما برندون یک تفاوت آشکار با دیگر مردان دارد و آن این است که هوسرانی در خونش رخنه کرده و بدون آن نمی تواند به زندگی ادامه دهد!. این عادت زشت برندون چنان بر زندگی شخصی اش سایه افکنده که او حتی در محل کارش نیز بجای وقت گذاشتن برای شغلش، ترجیح می دهد تصاویر مدل های معروف برهنه را مشاهده کند!. متاسفانه زندگی او تحت تاثیر این مساله تا به امروز به شدت آسیب دیده و هر روز هم بر ابعاد این فاجعه افزوده می شود. اما درست زمانی که برندون خود را برای یک رابطه جدید آماده می کند، ناگهان خواهرِش به نام سیسی ( کری مولیگان ) به این دلیل که سرپناهی ندارد و در زندگی خصوصی اش نیز دچار بحران عاطفی شده، به خانه وی نقل مکان می کند اما برندون چندان به این حضور راضی نیست و...

« ننگ » داستان مشخصی برای تعریف ندارد. شما نباید با این پیش زمینه به سراغ فیلم بروید که قرار است یک داستان با اتفاقات پیرامونش برای شما شرح داده شود و بعد از ساعاتی همه چی به خوبی و خوشی به اتمام برسد. بلکه می بایستی در این فیلم خود به کند و کاو زندگی برندون بپردازید تا متوجه اشتباهات اخلاقی او شوید. « استیو مک کوئین » در روایت « ننگ » به جای آنکه داستانی مشخص را با زوایای گوناگون اش به تصویر بکشد، تماشاگر را بدون هرگونه پیش زمینه ایی، به دنیای برندون وارد می کند و از او می خواهد تا خود درباره این آدم قضاوت کند.

« ننگ » تنها یک شخصیت محوری دارد و آن هم برندون است. البته بازیگران مکمل هم در این فیلم حضور دارند اما حضور آنها تنها به این دلیل بوده که ما برندون را از دیدگاه فردی دیگر ببینیم و او را با شخصیتی که واقعاً هست مقایسه کنیم. « مک کوئین » در « ننگ » با هنرمندی کامل توانسته ابعاد مختلف زندگی یک معتاد به ارتباط جنسی را به تماشاگر ارائه کند بی آنکه بخواهد در این مورد تعارفی با مخاطبش داشته باشد. در واقع می توانم بگویم که « ننگ » جزو معدود فیلمهایی است که هیچ حد و مرزی برای تعریف موقعیت ها قائل نشده و هرچه را که خواسته بدون ملاحظات به تصویر کشیده است.

معانی و مفهوم اخلاق در مقابل بی بند و باری، به خوبی در « ننگ » مورد بررسی قرار گرفته و با زیرکی تاثیرش را بر روی ذهن مخاطب ایجاد می کند. به عنوان مثال شاهد هستیم که برندون به مانند دیگر مردان آمریکایی ، به مکانهای عمومی ( تقصیر من نیست، گفته اند که اسم اصلی اش را بکار نبرم! ) می رود اما چیزی که او بدنبال دستیابی به آن است، با دیگران متفاوت است. برندون در مکانهای عمومی ملتمسانه به دنبال یک نگاه از جانب خانمها می گردد، آن نگاهی که به قول امروزی ها، " نخ دادن " معنی می دهد. او این نگاه ها را دنبال می کند و در نهایت با هر ترفند و روشی که هست، خانمها را به دام خود می اندازد و نسخه آن روز خود را می پیچاند. تا اینجای کار شاید بیشتر تماشاگران بگویند که « خب این مگه غیرعادی است» ؟! در جواب باید بگویم که بله، زیرا رفتاری که برندون بعد از ایجاد رابطه جنسی با افراد مقابلش دارد باعث شرمسازی جامعه مردان و به کل اخلاق است!. « استیو مک کوئین » که خود یکی از نویسندگان فیلم نیز هست، با استادی توانسته تمام ابعاد یک رابطه زودگذر را ترسیم کند؛ این رابطه از زمان چشمک زدن اولیه به یکدیگر تا بعد از ایجاد رابطه ادامه دارد. جزییات بکار رفته در این صحنه ها چنان دقیق و حساب شده است که احتملاً هر منحرف جنسی را تحت تاثیر قرار خواهد داد!.

« میشائیل فاسبندر » در نقش برندون فوق العاده است. « فاسبندر » بازیگر خوبی است که تابحال بیشتر در فیلمهای مستقل حضور پیدا کرده ( البته منهای فیلم « مردان ایکس : درجه یک » ). « فاسبندر » با بازی خود در « ننگ » به راحتی ذهن هر تماشاگری را به بازی می گیرد. او در این فیلم بجای اینکه صحبت کند، با نگاه های نافذ و حرکات سریع چشمش که نشان از عصبی بودنش دارد، با مخاطب صحبت می کند و از پوچ شدن تدریجی شخصیت اش پرده بر می دارد. « فاسبندر »  به قدری استادانه نقش خود را ایفا کرده که آدم دلش نمی آید او را کاندید اسکار نکند! البته شخصاً فکر می کنم که « فاسبندر » امسال نامش در میان کاندیدها حضور داشته باشد چراکه معمولاً شخصیت هایی با انحرافات جنسی، همیشه محبوب اعضای آکادمی بوده اند!.

« کری مولیگان » دیگر ستاره فیلم است. « مولیگان » با آن چهره معصوم و همیشه ناراحت اش! با استادی کامل، قالب شخصیتی سیسی را شکل داده . در فیلم سکانسی وجود دارد که در آن « مولیگان » موسیقی معروف « نیویورک، نیویورک » را می خواند. در این سکانس دوربین بدون آنکه لحظه ایی از چهره ی « مولیگان » غافل شود، شروع به زوم در چهره او می کند و حدود 4-5 دقیقه ایی این روند را ادامه می دهد. پیشنهاد می کنم این سکانس زیبا با فیلمبرداری عالی « شان بابیت » و بازی فوق العاده « مولیگان » را از دست ندهید. نمی دانم چرا نمونه این سکانس ها کمتر در یک فیلم ایرانی پیدا می شود.

اما یکی از مسائل مهمی که باید درباره « ننگ » بدانید این است که فیلم کاملاً مخصوص بزرگسالان است.تا همین یک دهه پیش کمتر فیلمی را می توانستید پیدا کنید که مسائل جنسی را به راحتی به نمایش بگذارد و آب از آب تکان نخورد. اگر خاطرتان باشد فیلم « غریزه اصلی » در دهه ی 90 میلادی به چنان شهرتی دست یافت که حتی یک ادامه بی سر و ته هم برای آن ساختند که یک شکست کامل بود. اما آیا « غریزه اصلی » به دلیل فیلمنامه یا کارگردانی مقتدرش توانست تا بدین حد به شهرت برسد؟ خیر، « غریزه اصلی » بدین جهت محبوب شد چون در آن سکانس های روابط جنسی بدون هرگونه تعارفی با تماشاگر، به نمایش در می آمد که در آن زمان اتفاق نادری در هالیوود به حساب می آمد. امروز که این مقاله را می نویسم سالها از آن اتفاق گذشته و حالا رابطه جنسی به امری عادی در فیلمها تبدیل شده و اگر فیلمی چنین فاکتوری نداشته باشد باعث تعجب خواهد شد!. در جدیدترین این موارد ، « ننگ »  که حاوی درجه بندی سنی کمیاب « NC-17 » می باشد، بجای آنکه سکانس های جنسی را بصورت نمای بسته بگیرد، لانگ شاتهایی اساسی از « میشائیل فاسبندر » با تمام زوایای اندام جنسی اش به مخاطب ارائه داده که در نوع خودش عجیب و غریب است. البته واضح است که « استیو مک کوئین » با اینکار قصد  داشته تا به وجه رئال بودن فیلم لطمه ایی وارد نشود اما بهرحال این رئال بودن فیلم در بعضی از سکانس ها بسیا تند و غیرقابل تماشا از آب درآمده!.

در نهایت باید بگم که « ننگ » فیلم بسیار خوبی است اما برای کسانی که بالغ هستند. پیشنهاد من این است که اگر می خواهید این فیلم را تماشا کنید، ابتدا کودکان و نوجوانان را از محیط دور کنید و سپس با خیالی راحت به تماشای فیلم بنشینید